Jounc-nousa
Juncus articulatus
Juncaceae
Àutri noum : Erbo-dóu-parpaioun, Erbo-à-parpaioun, Fenoui-de-palun, Gapihoun, Parpaioun.
Noms en français : Jonc articulé, Jonc à fruits lustrés.
Descripcioun :Lou jounc-nousa es uno planto coumuno, pas pu grando que 60 cm, que trachis dins li relarg mounte i'a d'aigo. Quouro èi jouine pòu faire de fiéu (estouloun). L'enflourejado, forço chanjadisso, caup de 3 à 20 flour. Li tepalo soun acabado pèr un benc.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Mai à óutobre
Liò : Palun
- Ribiero
- Roubino
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Juncus articulatus L., 1753
Vióuleto
Viola odorata
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette odorante.
Descripcioun :Demié li vióuleto sènso cambo, èi la mai eisado d'èstre segur. Fai de fiéu (estouloun) que couron sus lou sòu, si fueio soun quàsi roundouno e sènt qu'embaumo. Lis estipulo soun larjo emé de franjo courteto (fotò). Pòu i'agué de bastard emé V. alba e V.suavis.
Usanço :Li fueio se manjon en ensalado o peréu bouta dins la soupo. Dins vòsti pastissarié poudès i'apoundre li flour que soun poulideto. Li vióuleto soun vertuouso contro lis enfecioun e li destourbo respiratiéu. Lis erbouristo se n'en servon pèr sougna tout un fube de malautié.
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 14 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Champ
- Sebisso
- Orle de bos
- Ribo d'aigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola odorata L., 1753